SAMENVATTING
Ik reis graag rond in West-Afrika, vooral in cultureel rijke regio’s waar natuur en moderne infrastructurele ontwikkelingen hand in hand gaan. Zowel mijn vliegreizen als mijn reizen over de weg door deze ECOWAS subregio in de afgelopen 15 jaar zijn zowel leerzaam als verrijkend voor mij geweest. Ik ben cultureel ondergedompeld in de diversiteit van talen, religie, cultuur, voedsel, architectuur, klimaat, economisch leven, flora en fauna.
De opgedane kennis is niet in geld uit te drukken en ik zal deze studiereizen aan onze jongeren aanbevelen om hen in staat te stellen andere culturen te waarderen en te tolereren en zo conflicten en geschillen tussen buurlanden te verminderen. Ergens anders heb ik zo’n 11 jaar geleden verschillende seminars geschreven en gehouden over werken en leven in Ghana.
Vandaag de dag is het succesverhaal van Ghana voor iedereen duidelijk en is dit land uitgegroeid tot een van de beste economieën in de subregio. Nogmaals, ik stel u voor aan een andere opkomende grote economie, Gambia.
Voordat de hele wereld hierheen stroomt, en u wordt buitengesloten, waarom neemt u mijn advies niet serieus en investeert, werkt, woont of viert vakantie in dit prachtige land om te ervaren waar ik het over heb? Ik hou van dit vredige land gezegend met gastvrije mensen. Gambianen verwelkomen je met een natuurlijke inspirerende glimlach. Gambia wordt rond begrensd door een historische rivier, rijk aan natuurlijke hulpbronnen van zeevoedsel, dieren en helende krachten. Welkom in Gambia, de glimlachende kust van West-Afrika.
Van de natuurlijke schoonheid van Makasutu Village, historische bezienswaardigheden van Kunta Kinteh Village, James Island, Kachikally Crocodile Pool, Kanilai Farm, en zo vele andere bezienswaardigheden tot de stranden en de mensen, je zult nauwelijks willen vertrekken. Geen wonder dat er zoveel terugkerende toeristen naar Gambia komen in de afgelopen 10-15 jaar die ik heb ontmoet. Ze komen uit heel Europa, Amerika, Azië en Afrika. Aan het strand doet de schoonheid van de zee, het zand en de zon je denken aan Moeder Afrika.
Wat dacht je van het investeringsklimaat, zeer gunstig en investeerders vriendelijk.Met een stabiele economie met een single digit inflatie en een wisselkoers van US$1.0= GMD26 (As op 9 april, 2010). Gambia is een multicultureel land met veel immigranten uit West-Afrika, Europa, Amerika, het Midden-Oosten en Azië die permanent wonen als investeerders, werken met verschillende NGO’s, sommige gepensioneerde investeerders, terwijl vele anderen zich bezighouden met import bedrijven en eigenaar zijn van verschillende winkelcentra.Gambia is de thuisbasis van investeerders, vrijwilligers, professionals die hun carrière nastreven, en vakantiegangers die van dit rustige land hun bestemming hebben gemaakt. Welkom in Gambia, waar geen discriminatie is op basis van religie, geloof, kleur, ras, geslacht, sociale status, handicap en met nul tolerantie voor corruptie. Lees verder! Alsamadeh!
MARKT
De belangrijkste markten zijn in Banjul, Serrekunda en Brikama. Hier kunt u winkelen voor basisvoedingsmiddelen zoals vis, vlees, groenten, kleding, juwelen en modeaccessoires. De lokale bevolking verwelkomt mensen met een natuurlijke glimlach na het uitwisselen van de religieuze groeten: “Asalamalekun”, wat betekent: vrede zij met u. Traditioneel gaan Gambiaanse vrouwen dagelijks naar de markt om inkopen te doen voor de keuken. Men ziet ze met hun plastic manden met houders naar de drukke markten trekken om verse vis, vlees en groenten te kopen en de tijd te nemen om elkaar te begroeten, naar elkaars familie en relaties te vragen en zich op de hoogte te stellen van actuele sociale gebeurtenissen en andere vrouwenroddels. Sommige elites geven er echter de voorkeur aan om in de winkelcentra rond Kairaba Avenue te gaan winkelen, en kopen levensmiddelen in grote hoeveelheden om thuis op te slaan.
Overal in Groot-Banjul zijn minimarkten, of wat sommigen supermarkten noemen, die concurreren met de traditionele markten. Er zijn ook buurtwinkels, de zogenaamde “Fulah Shops”, die meestal in handen zijn van Mauritaanse burgers en in sommige gevallen van Guinezen. Hier kan men het plaatselijk gemaakte brood, Tapalapa genaamd, kopen. Dit is meestal een lang banaanvormig klei-ovengebakken brood dat meestal op fietsen wordt vervoerd door de leveranciers vroeg in de ochtend, halverwege de dag en bij zonsondergang. Ik koop dit liever, als het vers is, is het zacht en aantrekkelijker dan de muffe, verharde en onaantrekkelijke exemplaren. Een hele kost D5 en een halve D2,50. Het brood wordt meestal verkocht met een lekkere spread van boter, mayonaise, ei, aardappel en gekruid met jumbo- of Maggi-saus, afhankelijk van de voorkeur van de koper.
Er is ook “Senfu”, dat kruimelig van aard is en veel goedkoper wordt verkocht voor D3 voor een heel broodje. Ik heb echter gemerkt dat de Senfu niet zo vullend is als de Tapalapa, die me de hele dag op de been kan houden, zoals een kom Fufu, die de meeste Nigerianen, Ghanezen en Sierra Leonezen in Gambia als energiebron gebruiken. De plaatselijke “Fufu” wordt, in tegenstelling tot die in Ghana en Nigeria, gemaakt van “Saddam Rijst”, zoals het plaatselijk wordt genoemd, door het tot poeder te malen en in een pot tot een vaste pasta te koken. De populairste lunchmaaltijd onder de Gambianen is de jollof rijst, plaatselijk “Benechin” genoemd. Verschillende soorten stoofpotjes worden bereid om de